Tja, die man… die kwam maar niet voorbij. En ondertussen tikte de biologische klok door. Dan maar alleen kinderen krijgen, zonder man.
Benodigdheden:
– normaal huis (woonde destijds in een omgebouwde paardenschuur in de randstad)
– vaste baan met goed salaris
– vangnet/support van familie en vrienden
– uiteraard het belangrijkste, zaad.
Welkom in de wondere wereld van het krijgen van een kind via de alternatieve route. Wil je met een homostel of alleen? Een donor zelf zoeken, via de Deense spermabank? Of via het ziekenhuis met een Nederlandse donor? Ga zo maar door, de mogelijkheden zijn er.
De keuze was gelukkig snel gemaakt, alleen en met een Nederlandse donor. Na 1,5 jaar op een wachtlijst en daarna nog een halfjaar gesprekken en onderzoeken was ik bij de 2de IUI poging zwanger van mijn dochter. Iedereen die ik sprak en openlijk vertelde over mijn keuze als BAM (bewust alleenstaande moeder), zei tegen mij wat stoer ik was en wat knap dat ik daar alleen aan begon, ik weet nu wat deze mensen bedoelden….
Inmiddels ben ik vanuit de randstad weer terug verhuisd naar de Betuwe, waar mijn moeder en zus ook wonen, heb ik naast mijn dochter van inmiddels 5 jaar ook een zoon erbij gekregen van inmiddels 3 jaar en zijn de ergste tropenjaren voorbij.
Ze zijn volle broer en zus en lijken erg op elkaar. We hebben ook een halfzusje gevonden waar we regelmatig mee afspreken. Als de oudste 16 jaar is mogen ze hun donorpapa, zoals we hem noemen, gaan ontmoeten.
Mijn vrijheid is momenteel redelijk beperkt, ik loop immers niet zo even de deur uit ’s avonds. Toch probeer ik regelmatig met vriendinnen uit eten te gaan en ik ga 1x per jaar zonder kinderen op vakantie naar Ibiza. Ik ben heel dankbaar dat mijn zus en moeder altijd voor mij en de kinderen klaarstaan. De kinderen hebben mijn leven verrijkt, zou ze voor geen goud willen missen en ben blij dat ik toen de keuze heb gemaakt er ‘alleen’ voor te gaan.
Anoniem